O amigo indomable e insobornable


Incrusto esta reseña que me chegou a través de facebook, e que polo coñocemento do persoaxe e pola correcta e con causa definición do mesmo, ben merece a devandita inclusión...

"...Carlos Oroza, a quen coñezo fai xa máis de trinta anos, e co cal participéi nuns cuantos recitais poéticos e actos culturais... Carlos Oroza é unha xoia que brila e nos alumea no imperio da mediocridade imposta, un luxo que percorre a nosa cidade, o amigo indomoble e insobornable...(A.M. Chaves Cuiñas)"

Nelson Villalobos


- Pinto no porque estoy acostumbrado a pintar, sino porque estoy acostumbrado a observar. Estar acostumbrado a pintar significa que la pintura es algo ya conocido, es un querer lo ya pintado.



- Mi lógica es la del devenir, no tengo contornos fijos. Devengo en encuentros, en intensidades en lo ya pintado. Un día puedo devenir en Picasso, otro en Matisse, otro en un chamán, etc.



- No creo que la pintura deba revelar las cosas, simplemente debe ayudarnos a descubrirlas.



- Soy como una multiplicidad que cambia a medida que aumenta las conexiones. Nunca abandono lo comenzado para ocupar otro, sino que conecto nuevos comienzos y los invado de color, formas, líneas, de movimientos, que van cambiando y fusionándose con colores, formas, líneas, movimientos de lo invadido.



http://villaloboserigrafia.blogspot.com/

http://nelsonvillalobo.blogspot.com/